Column: 'Ik kan echt wel moeilijker, zegt Tom'

3 januari 2012

 Ellen Emonds schrijft een mooie column over een alledaagse situatie op het schoolplein. Aan de bijzondere afloop gaat een pedagogisch moment vooraf. Ellen is leerkracht groep 8 op de basisschool de Bonckert.

Tom zit in groep 6 en ervaart zijn leven regelmatig als een zwaar bestaan. Niemand begrijpt hem. Hij weet misschien niet hoe waar dat is. We begrijpen hem inderdaad niet zo goed, maar doen wel ons best daar verandering in te brengen. Alle leerkrachten zijn op de hoogte van Toms weerzin tegen regels en plannen die niet samengaan met zijn ideeën. Telkens weer draait het uit op hetzelfde: Tom wordt vriendelijk, streng, lief, correct, kort of weloverwogen gewezen op zijn gedrag en steevast ontploft Tom en stormt kwaad naar binnen.

Het is pauze en alle kinderen zijn buiten. Het is bij ons op school vanzelfsprekend dat de leerkrachten ook buiten zijn en samen voor alle kinderen zorgen. Ik liep over het schoolplein en zag Tom boven op de container zitten. Dat mag niet, dacht ik. Ik was niet de enige die dat dacht, want al spoedig werd ik door kinderen uit verschillende groepen er dringend op gewezen dat ‘Tom weer eens niet luistert.’

Ik liep naar hem toe en vroeg waarom hij bovenop de container zat. ‘Omdat het klimrek stom en saai is en zelfs kleuters vinden het makkelijk dus daar ga ik echt niet op klimmen.’ ‘En dit vind je wel moeilijk?  Haha...’ Lachend liep ik weg. ‘Nee, ook niet! Ik kan veel moeilijker!’ riep hij me na. Ik draaide me om en zei: ‘Nou, dat denk ik niet. Ik denk niet dat jij moeilijker kan klimmen dat dit. Blijf maar beter op die container zitten.’ ‘Ik kan echt wel moeilijker, ik kan best in een boom klimmen.’ Ik moest nog harder lachen en maakte weer aanstalten om weg te lopen.

Ineens vliegt Tom langs me af en rent naar de boompjes verder op. Hij doet zijn uiterste best om er zo snel en hoog mogelijk in te klimmen. ‘Hmm, dat is niet slecht,’ zeg ik. ‘Maar echt goed is het niet. Geeft niet hoor, je kunt ook niet overal goed in zijn.’ Tom kijkt me wat vreemd aan vanuit zijn boom. ‘Ik bedoel, je kunt dan wel op de container klimmen en in een boom, maar je kunt op het klimrek alleen maar met handen klimmen, niet zonder handen.’ ‘Wel!’ ‘Nee, dat kun je niet. Geeft niks, klim maar gewoon in de boom en op de container, dat is ook knap.’  Deze keer loop ik echt weg en roep mijn klas. We gaan richting de deur, totdat Tom hard mijn naam roept. Ik kijk om en zie hem bijna met zonder handen op het klimrek klauteren, de top bereiken, eraf springen en hard lachend de deur door naar binnen rennen.

Ik besluit hem er maar niet op te wijzen dat we binnen alleen mogen wandelen.

Ellen Emonds,  leerkracht groep 8 basisschool de Bonckert, docente Pedagogische Tact bij het NIVOZ.
ps. De jongen op de foto is niet de jongen uit het verhaal.