Stichting Nivoz logo
Sterkt leraren, schoolleiders en betrokkenen bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht

Nivoz platform hetkind

Beschouwing voor onderwijsfilmprijs van het jaar, deel 4: De kinderen van juf Kiet

20 augustus 2017

Acht films komen in aanmerking voor de prijs van Onderwijsfilm van het jaar 2017. Volgende week beslist de vakjury van de NOW (Stichting Nationale Onderwijsweek) welke drie films uiteindelijk genomineerd worden en waaruit u een keuze kunt maken. De komende dagen zetten we ze een voor één in de schijnwerpers. Vandaag: De kinderen van juf Kiet. Op dinsdag 4 oktober is de uiteindelijke prijsuitreiking in filmhuis Lux, in onderwijsstad Nijmegen. Maartje Janssens beschouwt voor. 'In deze klas met migrantenkinderen zitten ook oorlogsvluchtelingen. In de film zien we hoe de kinderen en juf Kiet, al ploeterend, gaandeweg elkaar meer gaan begrijpen en vertrouwen, en er verbondenheid ontstaat.'


Net als vorig jaar is stichting NIVOZ – in het bijzonder platform hetkind – betrokken bij de verkiezing van Onderwijsfilm van het jaar. Er is een prijs van de vakjury, die onder voorzitterschap staat van Henk Sissing en Hans Neven. Maar naast een een juryprijs is er ook een publieksprijs. In 2016 gingen beide filmprijzen naar ‘Vergeet me Niet/Forget me Not’. Vanaf vrijdag 25 augustus 2017 kun je op de website van hetkind - op deze plek dus - een keuze maken uit drie genomineerde films/documentaires. Vanaf donderdag 17 augustus beschouwen we de acht films die op de long-list staan voor. Lees voor meer informatie over de Onderwijsfilm van het Jaar en andere activiteiten op de site van de stichting Nationale Onderwijsweek. Dit is aflevering vier.

De kinderen van juf Kiet


In deze documentaire worden we als kijker uitgenodigd om een jaar lang mee te draaien in een instroomklas van basisschool Het Palet in Hapert: de klas van juf Kiet. In deze klas met migrantenkinderen zitten ook oorlogsvluchtelingen. De filmmakers wilden aanvankelijk een film maken over een juf of meester die je is bijgebleven, eentje die je iedereen toewenst. Door de specifieke context waarin de filmmakers terecht kwamen kreeg deze film een bijzonder karakter. De context toont namelijk de complexiteit en pijn van kinderen die hebben moeten vluchten, en in een nieuw onbekend land hun weg moeten zien te vinden. En de film snijdt de nodige ethische vraagstukken aan. Er komen mensen in nood naar ons toe waar wij iets mee moeten. Wij kunnen daar niet omheen. Hoe gaan wij daarmee om? Welke verantwoordelijkheid hebben wij hier? Worden de vluchtelingen gezien, mogen zij er zijn? Wat is in deze context het juiste helpen?

Doorgaans houden we ons vooral met deze vraagstukken bezig op politiek niveau – in de wereld van de ‘volwassenen’ – , maar deze film toont ons hoe deze ethische vraagstukken spelen in het onderwijs, vanuit het perspectief van de kinderen. Dat maakt dat de thematiek tegelijkertijd luchtig, met humor, als zwaar, met pijn benaderd wordt. De kinderen zijn nu op een veilige plek waar weer ruimte is voor hun onbevangenheid, maar tegelijkertijd dragen ze hun oorlogstrauma’s mee, en lopen ze tegen de uitdagingen van het integreren aan. Wat moet je, als je de taal niet spreekt? Wat als de juf jou helemaal niet begrijpt, letterlijk en figuurlijk niet verstaat? Wat als er van alles van je gevraagd wordt, maar je te moe bent om daar iets mee te kunnen? En zo ook voor juf Kiet. Wat moet je als je niet weet door te dringen tot een kind, niet precies weet wat er in het kind omgaat? Hoe ga je om met de complexe traumatische achtergrond van oorlogsvluchtelingen? In de film zien we hoe de kinderen en juf Kiet, al ploeterend, gaandeweg elkaar meer gaan begrijpen en vertrouwen, en er verbondenheid ontstaat.

Lees meer:

Dit is een Trailer van de film.

De andere zeven genomineerde films zijn...


Reacties

0
Login of vul uw e-mailadres in.


Er zijn nog geen reacties
Delen:
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief