Zwitsers onderwijs: Over twaalf jongeren en een ontspannen, pedagogisch verantwoorde jonge meneer op sandalen

25 augustus 2013

Gijs Verbeek las een blog van Annemarie van der Stoep, een leraar biologie en een voormalig (bevlogen) collega. Ze besloot haar geluk te beproeven in Zwitserland, nadat ze in Nederland uitgeblust raakte. In dit blog beschrijft ze haar eerste kennismaking met het Zwitserse systeem. Lees over haar eerste indrukken en ervaringen.  Over twaalf jongeren en een ontspannen, pedagogisch verantwoorde jonge meneer op sandalen. ‘Niks grammatica', vertelde de docent Duits. 'Dat is slechts 20% van de stof bij het vak Duits.'

En zo stond ik dus bij het schoolplein, met in het midden een boom en wetende dat ik niet naar links moest gaan. Dus naar rechts. De docent die met zwangerschapsverlof zou gaan was er nog niet, dus een andere docent knoopte een praatje met me aan. Wachten. Een jonge vrouw kwam naar me toe en nadat we kennis hadden gemaakt, begaven we ons naar een lokaal. Een lokaal? Het was duidelijk dat ik iets gemist had in het gesprek, want ik ging een les bijwonen. Sterker nog, er werd verwacht dat ik twee lessen mee ging lopen… op mijn hakken, want ik had me netjes aangekleed voor een gesprek…Te weten wiskunde en Duits.

Ah, daar ging het dus mis in het telefoongesprek, zij vertelde me niet welke vakken ik zou gaan geven, ze vertelde me welke lessen ik mee zou lopen. En dat ze, voor mij zo verstaan, tussen 10 en 12 tijd had, bleek dus iets heel anders te zijn: het zou van 10 tot 12 uur duren! En hup een lokaal in. Daar zaten twaalf jongeren te werken aan hun wiskunde en er stond een ontspannen pedagogisch verantwoorde jonge meneer op sandalen voor de klas. Heel gemoedelijk allemaal. Wat gingen wij dan doen?

Nou, beste Nederlandse lezers en vooral mensen die in het onderwijs werken: let goed op! Haar baan was het extra begeleiden in de klas van zeven leerlingen met een leerachterstand!

Lees verder

Een LinkedIn-profiel van Annemarie van der Stoep