'Van dit soort pedagogische helden kunnen we er op Zuid niet genoeg hebben'

6 juni 2014

Paul Veldhuijzen is een gewezen docent van het Zadkine College. Vier jaar geleden besloot hij werk te maken van zijn droom, een hockeyvereniging op te zetten in de achterstandswijken op Rotterdam Zuid. ‘Ik laat je niet los, dat is de missie die hij heeft jegens de kinderen die aan hem zijn toevertrouwd,’ schrijft Ype Akkerman. ‘En van dit soort pedagogische helden kunnen we er op Zuid niet genoeg hebben.’ Zijn blog.

Een van de meisjes is enorm gehecht aan de hockeystick waar ze altijd mee speelt. Een roze hockeystick. Ze wil die ook graag mee naar huis. Dat mag van ons in haar geval. Thuis legt ze die hockeystick naast haar in bed, bij wijze van knuffel.

Aldus Marianne Dekker, een van de trainers van de HCF - hockeyclub Feijenoord - op Rotterdam Zuid. Marianne is pas afgestudeerd als pedagoog; zodoende heeft ze niet alleen oog voor het sportieve aspect van het werken met deze jeugdige hockeyers, maar ook voor het pedagogische.

Veel van de kinderen met wie ze werkt hebben op jonge leeftijd al krassen op de ziel en dat is te merken aan hun zelfwaardering en hun gedrag. Vaak zijn ze uitgevallen uit bestaande schoolsportverenigingen. Ze vergen een eenduidige pedagogische structuur en een duidelijke gezagsverhouding, maar vooral ook: aandacht en compassie. De boodschap van de hockeyclub Feijenoord (HCF) aan deze kinderen is eenvoudig: je mag er zijn en je kunt meer dan je denkt.

Hockeyclub Feijenoord is een bijzonder initiatief. Oprichter is Paul Veldhuijzen, gewezen docent van het Zadkine College. Vier jaar geleden besloot hij werk te maken van zijn droom, een hockeyvereniging op te zetten in de achterstandswijken op Rotterdam Zuid. Vanuit de overtuiging dat hockeytalent niet alleen voorkomt in gegoede kringen, dat de jeugd in dit gebied gebaat is bij sporten die voor hen niet courant zijn, en vanuit het besef dat kinderen voor hun ontwikkeling, hun sociale vaardigheden en hun gezondheid sport beoefenen. Goed beschouwd biedt de club daarmee ook een relevante bijdrage aan de verwerving van ‘21 Century Skills’.

Paul Veldhuijzen beoogt met zijn hockeyclub een pedagogische en maatschappelijke opdracht. Het zou toch een mooie boost zijn voor de emancipatie van de allochtone jeugd als eerdaags een Shanty, een Mustafa of een Hakima tot het topniveau in de hockeywereld doordringen. Maar het belangrijkste: Paul geeft zichzelf aan deze kinderen, met alle toewijding die hij bezit.

De club groeit, en bestaat inmiddels voor zo’n 60 procent uit kinderen van allochtone afkomst. Inmiddels, na vier jaar, ligt er een volwaardig en representatief kunstgrasveld, strategisch gelegen tussen de wijken Feijenoord, Hillesluis, Afrikaanderwijk en Kop van Zuid. Een resultaat waar men in de hockeywereld, die toch bekend staat als blank en bemiddeld, zeer van opkijkt. De directeur van de hockeybond schreef verrukt: ‘Als je ooit had gezegd dat precies daar – naast de grootste moskee van Europa – een hockeyclub zou komen, met op de achtergrond ook nog De Kuip, dan hadden ze je voor gek verklaard.’

De accommodatie is multifunctioneel en biedt ook ruimte aan andere sporten. Inmiddels wordt er ook gekorfbald en op afzienbare termijn kan de jeugd er ook met beachvolleybal en rugby in de weer.

Een prachtig resultaat dus. Het is wel goed te bedenken dat dit resultaat er niet zonder slag of stoot tot stand gekomen is. Dat is nog een eufemisme. Niets ging vanzelf en Paul heeft met heel wat instanties en bedrijven moeten bikkelen om het zo ver te krijgen. Natuurlijk kan Paul beschikken over behoorlijk wat morele en materiële support van mensen om heen. Maar dan nog vergt het heel wat van zijn doorzettingsvermogen, zijn commitment en zijn esprit om dit allemaal voor elkaar te krijgen.

Venster op de wereld

De spelers van de HCF gaan voor hun uitwedstrijden vaak naar hockey-oorden in Rotterdamse wijken als Hillegersberg en Kralingen, naar plaatsen als Wassenaar en Den Haag. Daarmee biedt de club deze kinderen ‘een venster op een wereld’ die ze anders nooit zouden leren kennen; de meeste van deze kinderen komen de wijk niet eens uit. Maar door dat venster kun je ook andersom kijken. Want veel bewoners uit de hierboven aangegeven wijken en steden treffen maar zelden een Marokkaans, Turks of Antilliaans kind.

Zo legt de club verticale verbindingen tussen ver van elkaar gelegen maatschappelijke lagen. Zelfs vond er onlangs op een Haagse hockeyvereniging een spontane ontmoeting met koning Willem Alexander plaats. Omdat zijn kinderenbij deze hockeyvclubs spelen, is ook hij als ouder ingeroosterd om vrijwilligerswerk te doen. Zo is hij ook in het wild te vinden, wat voor de Feijenoordse kinderen een bijzondere gewaarwording was.

Mijn eerste ontmoeting met Paul had ik enkele jaren terug, toen hij aan het trainen was op een Cruijff-veldje in de Afrikaanderwijk. Het was boeiend om te zien hoe hij het spel speelde met een grote groep kinderen, gemiddeld twaalf jaar. Temperamentvolle types vaak, die al hun passie in het spel leggen en dan ook geregeld met elkaar in aanvaring komen. Ineens rende een jongetje, duidelijk niet tevreden met de gang van zaken, het veld af en huiswaarts. Laat maar even gaan, die komt wel weer terug, zou ik denken. Maar zo niet Paul. Hij rende achter het jongetje aan, bracht hem tot stilstand en praatte net zo lang tot de knul – licht morrend - terug het veld opging. Dit alles duurde zo’n 10 minuten.

Een ogenschijnlijk onbeduidend voorval, maar toch van grote betekenis als je weet hoeveel jongeren in Rotterdam Zuid voortijdig uitvallen, ook maatschappelijk. Ik laat je niet los, dat is de missie die Paul Veldhuijzen heeft jegens de kinderen die aan hem zijn toevertrouwd. Van dit soort pedagogische helden kunnen we op Zuid niet genoeg hebben.

Ype Akkerman is eigenaar van het bureau Pedagogisch Engagement, en mede-initiatiefnemer van Meesterlijk010, dat gericht op netwerkvorming tussen iedereen die in Rotterdam een pedagogische opdracht heeft.



Voor meer inspiratie, zie ook de website van HC Feijenoord: http://hcfeijenoord.wordpress.com

http://www.eenvandaag.nl/binnenland/39002/hockey_in_rotterdamse_probleemwijk