Reflectie op eigen school: hoe scherp durf je te kijken?

20 augustus 2012

Hoe is het om met een wetenschappelijke bril je eigen school te bestuderen? Hoe scherp durf je te kijken? Hoe kwetsbaar maak je jezelf en je team dan? “Helemaal niet”, zegt Marianne Rongen, regisseur op Wittering.nl, die recent de master ‘Leren en Innoveren’ afrondde: “We zijn er beter van geworden.”

Ze begon bij de gedeelde constatering dat de kinderen met de jaren minder aandachtig leken. En trok uiteindelijk conclusies over wat de leerkrachten beter zouden kunnen doen. Een interview van Geert Bors.

Sinds de NIVOZ-lezing van Akzo-Nobel topman Tex Gunning weten we dat het ook voorbij het onderwijs bekend is dat Wittering een belangrijke voorhoedeschool is. Maar blijkbaar is die naam en faam nog niet genoeg en gaan jullie verder. Wat maakte dat je een master wilde doen?

“Ik combineer al jaren de werkvloer met een baan in het MT. Dat doe ik heel bewust: ik houd ervan om op verschillende niveaus naar mijn werk te kunnen kijken. Deze master sloot daar mooi op aan, omdat één van de doelen is om onderzoek als alledaagse bezigheid in je onderwijs op te nemen. Het is de bedoeling dat alle collega’s volgen. Je kunt in je school wel van alles willen verbeteren via trial and error, maar dingen aanpakken vanuit een onderzoekscyclus, met goede vragen, kritische interviews en observaties, en dan nog verhelderende literatuur erbij – ja, dat is echt anders.”

Je onderzoek begon bij de constatering dat door de  jaren heen de aandacht van de leerlingen wat leek  te verslappen. Hoe kwamen jullie tot dat idee?

“Op onze school wordt veel uitgewisseld. In elke unit zijn  meerdere medewerkers met dezelfde kinderen aan het werk. In onze dagelijkse nabesprekingen kwam geregeld naar voren dat kinderen een minder langdurig focus leken te hebben. Een puur vermoeden. Maar datzelfde zeiden de specialisten – de docenten van vakken als dans, drama en muziek, die meestal maar een dag per week in een unit  zijn. Ze vertelden dat vooral tijdens instructie de kinderen ‘niet aandachtig en gemotiveerd’ waren. Ik wilde weten of  dat zo was. En zo ja, wat we eraan konden doen.”

En toen? Hoe ga je verder vanaf zo’n ‘vermoeden’? 



Lees verder in deze pdf: EGOscoop scherperwittering1

Wilt u het themanummer over 'Aandacht' van Egoscoop bestellen? Klik dan hier!!