Meer dan 60.000 gedachten per dag, wat moet je ermee?
10 juli 2016
'Wat is het toch dat we altijd verlangen naar iets anders of meer?' In een artikel dat Anouk van der Schans onlangs las werd de vraag gesteld wat de achterliggende reden is van vakantie. Is het ontspanning? Jezelf beter leren kennen? Of het verlangen naar iets anders? In ieder geval wordt het gedreven door een gedachte dat het ergens anders beter is. Want anders hoef je immers niet weg te gaan. Om vaak bij aankomst te ontdekken dat de werkelijkheid helemaal niet aan die hooggespannen verwachtingen voldoet. Haar blog over de moed om stil te zijn in het nu.Wat is het toch dat we altijd verlangen naar iets anders of meer? Het geloof dat als we zus of zo maar hebben we gelukkiger zullen zijn. Waarom kunnen we niet genoegen nemen met de realiteit en heeft iedereen in meer of mindere mate een manier gevonden om het gevoel van ‘is dit het nou’ niet te hoeven voelen? Iedere vorm van onrust of dwangmatig gedrag komt namelijk voort uit het niet willen voelen van dat gevoel van leegte.
Afhankelijk van welk geloof we over ons zelf ontwikkeld hebben als overlevingsstrategie in onze jeugd hebben we allemaal de neiging om dit ongemakkelijke gevoel te verdoven. De manier die we kiezen hangt puur af van de omstandigheden. Ben je opgegroeid in een omgeving waar hard werken of sporten werd voorgeschreven of voorgeleefd dan is het goed mogelijk dat dit je overlevingsstrategie is geworden aangezien je daarvoor waarschijnlijk erkenning hebt gekregen. Of je hebt gevoeld dat dit als afdekking van iets onechts diende en hebt juist het tegenovergestelde als patroon aangenomen. Of bijvoorbeeld de overtuiging ‘live life to the max’. Onder het mom van alles uit het leven willen halen, niet de tijd nemen om stil te staan zodat je die leegte niet hoeft te voelen. Ben je echter in aanraking gekomen met roken, alcohol of drugs dan is de kans groot dat je een van deze middelen gebruikt om dit onrustige gevoel van verlangen te verdoven.
Maar ook meer geaccepteerde activiteiten als tv kijken, gamen of social media halen je uit het aardse bestaan en doen je even de (pijnlijke) realiteit van mens-zijn vergeten. Om je daarna in veel gevallen schuldig te voelen, aangezien een groot deel van onze maatschappij de overtuiging heeft aangenomen dat als je niet het leven leidt dat je wil het je eigen verantwoordelijkheid is en slechts een kwestie van discipline om dit te veranderen. En juist dit schuld gevoel maakt dat je nog meer verlangt naar het verdoven van deze pijn en leegte. Dit is de vicieuze cirkel die duidelijk te zien is bij verslaafden. Maar zoals gezegd ook bij ieder ander die (af en toe) onrust in z’n leven ervaart en een verlangen heeft om gelukkig te zijn.
Lees verder
Anouk van der Schans is adviseur, coach, blogger en spreker over bewust-zijn en verandering.
Reacties