Ouders die beweegspelletjes uitgelegd krijgen. Hoe doe je dat eigenlijk? 'Het moet niet gekker worden,' zegt Froukje Hajer, die zich vanuit Ruimte voor de Jeugd en het Speelforum soms verbaasd over wat er in onze samenleving gebeurt met betrekking tot het thema spel. Het belang van spel in ontwikkeling van mensen/kinderen staat voor iedereen als een paal boven water. En kinderen hebben er weinig voor nodig, los van ruimte. Maar waar komt die stress dan vandaan... ? Haar blog.

Als ouder moet je je kind laten bewegen. Dan wordt het niet te dik en blijft de bevolking gezonder. Dat scheelt de samenleving veel kosten. Rapporten van de Gezondheidsraad zijn alarmerend. Veel beleidsmaatregelen geven financiële impulsen aan sport en beweging en het onderzoek naar een gezonde leefstijl. En ook hier geldt: jong geleerd…. Dus volwassenen: geef het goede voorbeeld! Dat is echter lastig als je een druk programma hebt als ouder en – eenmaal thuis – ook zelf niet weg te branden bent van je smartphone of tablet, of aan de buis gekluisterd bent. Moeilijk uit te leggen aan de kinderen dat ze dat apparaat in de kast moeten leggen en gewoon buiten moeten gaan spelen.

Laatst was ik op een beurs in het kader van gezondheid en jeugdbeleid. Wat een papieren worden er geproduceerd. Allemaal programma’s en mooi vormgegeven materialen, die de jeugd gezonder en de samenleving meer welzijn moeten bieden. kostenbesparende voorzorg. Communicatiebureaus en ondersteunende bureaus hebben het er maar druk mee. Ondertussen hebben ouders het druk om hun kinderen tijdig op school te krijgen en aan allerlei naschools aanbod mee te laten doen. Als dat vervoer nou allemaal op de fiets zou plaatsvinden, of lopend, dan halen zowel ouders als kinderen de beweegnorm. Dat kunnen onderzoekers vast aantonen, met allerlei meetapparatuur op onze lijven geplakt.

De GGD’s bereiken vooral de jonge gezinnen, de contacturen met de schoolgaande jeugd zijn tot een minimum beperkt, uit kostenoverwegingen. Ik herinner me nog de hardhandige controles: zijn je oren wel schoon, heb je geen luizen? Als je in een buurt met lage SESfactoren komt woont, heb je keuze uit wel tien programma’s om je kinderen aandeel te laten nemen, vaak via de school. Echt prachtige ervaringsprogramma’s. alleen jammer dat er zo weinig geld is voor de uitvoering, Niet alle kinderen kunnen meedoen. En helaas zijn veel projecten tijdelijk, zolang de subsidie strekt.

Eén folder trof me: ouders kregen er beweegspelletjes uitgelegd. Buitenwandelen, verstoppertje spelen en touwtje springen. Hoe doe je dat eigenlijk? Het moet niet gekker worden. Laat kinderen met de step of de driewieler naar de speelzaal gaan, dat is goed voor ze….. en je ziet die moeder al denken, hoe red ik dan de rest van mijn programma? Drukdrukdruk. Wat meer ouderschapsregelingen in de basisschoolleeftijd kunnen een oplossing zijn. Opa’s en oma’s zijn niet altijd in de buurt en hebben ook een drukke agenda, en de BSO is niet voor iedereen te betalen. Zeker nu er zo’n grote werkloosheid is, kan het werk wat eerlijker verdeeld. Onze kinderen hebben er vast baat bij als er minder stress is van huis uit. En dan kan je gewoon onderweg verstoppertje spelen met de kleintjes, daar heb je die folder niet voor nodig.