Vanaf 2005 ontwierp Stef van Wickeren als leidinggevende samen met een groeiend team een alternatief onderwijsconcept gebaseerd op Rijnlandse principes. Het eigenaarschap van kinderen en vakmensen als basis voor groei en organiseren in dienst daarvan. Campus Columbus is inmiddels uitgegroeid tot een kindcentrum dat vanwege de huisvesting al lang de vraag naar deze kindgerichte benadering niet meer aankan. De wens van kinderen om gezien te worden en een stem te hebben bij de eigen ontwikkeling, geldt ook voor de teamleden die in verbinding met zichzelf en de omgeving blijven groeien in hun vak. Het gebruik van eigen inzichten en zelfsturing is enorm, mede door het ontbreken van een middenmanagement aan coördinatoren en interne begeleiders. In 2016 verscheen er een reportage over Campus Columbus in Slow Management. In oktober 2017 stopte Stef bij Campus Columbus

Naast het leidinggeven heeft Stef meerdere rollen binnen onderwijs vervuld. Hij startte als leraar-pedagoog en is nog dagelijks tussen de kinderen te vinden. Ook had hij de rol van onderwijsadviseur, opleider, interim-directeur en procesbegeleider voor de kanteling naar een professionele cultuur (van Emst) bij een groot schoolbestuur.

Stef laat zich niet belemmeren door heersende conventies in het onderwijs en maakt voortdurend de slag van overbodige beheersing en bureaucratie (angst en beheersing) naar vertrouwen en bedoeling (leren). Hij kan helpen bij het creëren van een cultuur (omgeving, gedrag en taal) van voortdurende ontwikkeling, leren met oog voor de specifieke context. Ter illustratie hiervan een opmerking van een kind naar hem dat de overstap maakte vanuit een traditionele onderwijssetting: “Hier leer je ook heel veel, maar je merkt er niets van.” Hoe geef je talent ruimte zonder ‘managen’? Wanneer werken mensen gepassioneerd zonder ze ‘in hun kracht te hoeven zetten’? Wanneer leggen de juiste mensen verantwoording af zonder controlemechanismen?  

“Ik ben bezield met de uitspraak van de onderwijsvernieuwer Helen Parkhurst die in 1922 schreef: Fearless human beings, for service and co‐operation are what we need to solve our great political and social problems to‐day. Life need them, the world needs them because there are never enough to go round. They are so rare those men and women who can look ahead and plan – who know how! Een wereld vol van dit soort ‘onbevreesde’, ondernemende mensen, mensen die zich verantwoordelijk gedragen in hun werk, tot hun medemensen en de aarde. Kritisch en wars van populisme. Hoe (blijvend) actueel! Wanneer ik denk aan onderwijs, is dit mijn kader.”