Lotte van den Berg

Ik ben theatermaker en werk graag in het maatschappelijk domein. Het is mijn missie om conflict en tegenstelling, aanwezig in de samenleving, zichtbaar te maken, in gezamenlijkheid te doorlopen en in beweging te brengen. In het werk dat ik maak staat het creëren van de derde ruimte, een ontmoetingsruimte voor uitersten, centraal. Binnen de kaders van de kunst creëer ik tijdelijke publieke ruimtes, ruimtes tussen en te midden van mensen, waarin we ons sociaal (on)vermogen tot onderwerp verheffen en een intermenselijk proces op gang brengen. De meest waardevolle ruimten binnen de kunsten zijn niet de schouwburg of het museum maar het atelier, de repetitieruimte, het schetsboek. Ik stel mijzelf tot doel deze oefenruimte aan te bieden aan het publiek.

We staan met elkaar voor de uitdaging om de verschillen die aanwezig zijn in de samenleving plek te geven zonder ze glad te strijken of te radicaliseren. Een uitdaging die van ons vraagt de eigen positie te bevragen en het eigen standpunt hiermee voor even los te laten. Vaak is een kleine stap naar achter, een minimale shift in het perspectief, het je voor even verplaatsen in de plek van de ander, al genoeg om inzicht te krijgen in bestaande dynamieken en patronen. Middenin de veeleisende dagdagelijkse realiteit heb je al snel het gevoel je zo’n stap naar achter niet te kunnen permitteren en fixeer je je eigen positie. Binnen de ruimte van de kunsten, net los van het leven van alle dag, kunnen we in betrekkelijke veiligheid de mentaliteit van de oefening installeren en op speelse wijze komen tot de uitwisseling van perspectieven, standpunten en rollen. Zelfontplooiing en -ontwikkeling lijken het domein te zijn geworden van vele verschillende vormen van therapie. Wij vinden het belangrijk dat de kunst dit domein terug kaapt. Kunst is de ruimte waarin we onszelf ten opzichte van anderen en het andere kunnen oefenen.

Huidig project - Building Conversation

In de zomer van 2013 begon ik samen met beeldend kunstenaar en levenspartner Daan ‘t Sas met de ontwikkeling van Building Conversation. Vanuit een grote interesse voor gesprekstechnieken uit verschillende culturen en vanuit een nieuwsgierigheid naar de werking van het gesprek als plek voor ontmoeting, startten we een onderzoek met de centrale vraag: ‘Hoe spreken we met elkaar en hoe zouden we met elkaar kunnen spreken?’.  
 
Inmiddels is Building Conversation uitgegroeid tot een collectief van kunstenaars die het gesprek benadert als een kunstwerk, als een gezamenlijke creatie, een collectieve improvisatie waarbij iedereen wordt uitgenodigd om deel te nemen. De gesprekken zijn geïnspireerd op gespreksrituelen van over de hele wereld – van onder andere de Inuit, de Maori, een kwantumfysicus en Occupy. We voeren de gesprekken uit op scholen, in de zorg, met politici en beleidmakers en binnen de kunsten.