Jetske Osterthun
onderwijsbegeleider, psychosynthese
Jetske studeerde HBO Psychosynthese aan het Instituut voor Psychosynthese in Hilversum.Ze biedt begeleiding en scholing voor leiders, begeleiders en opleiders in de omgang met verandering en vernieuwing, ook buiten het onderwijs. Dat doet ze vanuit haar bureau Blik-opener. Daarnaast schrijft ze over haar vakgebied in relatie met het werkveld.
Missie: ‘Opwekken van leergierigheid en nieuwgierigheid voor de magie van ons bestaan.’
Onder het motto ‘waar je aan lijdt is wat je leidt’ heeft zich in de loop van Jetske’s leven een duidelijk onderzoeksgebied blootgelegd.
Op school genoot ze net zoveel van de lessen Biologie en Wiskunde B als van talen, en ze kent zowel een zeer voelend georiënteerde fase in haar leven, als een latere periode waar ze veel meer op kennis en studie is gericht. In het voortdurend zoeken en heen en weer bewegen tussen twee uitersten is ze veel te weten gekomen over wat er in een spanningsgebied tussen twee polen op krachten kan komen. Precies zoals een lampje gaat branden bij het contact tussen een plus en een min pool.
Ze onderzoekt en geeft les over de werking van dualiteit in de vorming van onze identiteit en het creatieproces. Hoe we ons bewegen tussen visie (wat we voor ons zien) en de verwezenlijking ervan. Tussen onze binnenwereld en buitenwereld, de kunst en de wetenschap, de oppervlakte en de diepte, concepten en de levende werkelijkheid, de hemel en de aarde. En tussen onze analytische kijk op zaken en de verbeelding die corresponderen met onze linker en rechter hersenhelft. Het doel van haar lessen is verfijning en de samenwerking tussen die twee.
Want juist wanneer we de samenwerking van deze twee blikken op de werkelijkheid trainen, gaan we patronen zien in feiten die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben en gaan we zien hoe in en tussen mensen teams en afdelingen, dezelfde dynamieken afspelen als in de natuur.
De ‘gedisciplineerde’ houding van verwondering en het gevoel voor richting wat professionals hiermee krijgen, leidt over het algemeen tot meer menselijkheid, minder opsmuk en de meer kwaliteit van samen leven en leren.