Boston Arts Academy: Occupy in de klas

18 februari 2012

The Boston Arts Academy in Boston staat in een wijk, waar armoede, sociale deprivatie en geweld aan de orde van de dag zijn. ‘Mijn ouders weten niet dat ik hier op school ben; ze zijn teveel bezig te overleven’, hoort Rikie van Blijswijk als ze begin november een aantal leerlingen aanspreekt. De opdrachten zijn uit het leven gegrepen. De lessen worden door leraren  samengesteld met altijd onderwerpen uit de actualiteit en/of de eigen leefgemeenschap. Een bijdrage.

De leerlingen van de Boston Arts Academy kiezen op de school voor een curriculum ballet, ‘visual arts’, koormuziek, drama of orkest. De lessen worden op hoog niveau gegeven en de leerlingen zijn uiterst geconcentreerd en gemotiveerd bezig.  Ze stellen zich aan mij voor met  ‘Hi, I’m  James and  I’m a musician’. Het andere deel van het curriculum bestaat uit basisvakken als lezen, schrijven, math. De lessen om deze vaardigheden te oefenen worden door de leraren zelf samengesteld met altijd onderwerpen uit de actualiteit en/of de eigen leefgemeenschap.

De les waar ik zomaar binnenstap, leert de leerlingen te werken met een camera. Er is een rubriek beschikbaar met doelen, die de leerlingen dienen te beheersen na deze lessenreeks. De opdracht is ‘Film een gebeurtenis uit jouw wijk of jouw stad. Licht in de klas toe waarom je dit onderwerp hebt gekozen en wat je ervan hebt geleerd’.

Eén van de leerlingen, Timothy, heeft de Occupy-bezetting in zijn stad gefilmd.  Zijn motief: ‘Dit is een actuele gebeurtenis  in mijn stad met wereldwijde impact, waarbij social media een rol speelt’. Te zien is dat hij op het Occupy-terrein praat met betogers over hun motieven. Ook sprak hij met voorbijgangers, die zich laten kennen als voor- of tegenstanders, die hij naar hun argumenten vraagt. Tenslotte houdt hij een kort interview met een politieagent, die  begrip toont voor de demonstratie en tegelijkertijd zorgen heeft voor de veiligheid van dit deel van de stad.

Na het vertonen van zijn film voegt Timothy nog toe dat Occupy zijn grote sympathie heeft, maar dat hij door zijn schoolwerkzaamheden niet mee kan doen. Hij legt een rechtstreeks verband met de Arabische lente en Occupy, want zegt hij: ‘Het is afscheid nemen van de oude wereld, waarin anderen je vertellen wat je moet doen en hoe je moet leven. Nu worden individuele waarden van belang, waarmee we een nieuwe wereld kunnen maken’.

Zijn klasgenoten zijn betrokken bij het verhaal en de film van Timothy. Ze zijn actief bij het stellen van hun inhoudelijke, maar ook technische vragen, die betrekking hebben op het script, de stand van de camera en de wijze waarop Timothy deze film heeft georganiseerd.

Na deze presentatie wordt met de hele groep feedback gegeven op het werk van Timothy. Daarbij wordt gebruik gemaakt van de rubriek die iedereen voor zich heeft.  De feedback is zakelijk, to the point en beargumenteerd: ‘Ik vind dat je die politieman langer in beeld had moeten houden, waardoor de impact van zijn verhaal groter wordt. Door in te zoomen op de omgeving, wordt de kijker afgeleid.''

Wat mij opvalt is het respect voor en de wijze waarop deze leerlingen Timothy helpen beter te worden in het maken van films. De ‘afwezigheid van de leraar’ maakt dat de leerlingen elkaar het woord geven en het gesprek steeds verder verdiepen. Timothy krijgt een goede beoordeling. Hij is trots op wat hij heeft laten zien en verteld.

De betrokkenheid en de motivatie van alle leerlingen is groot. Als ik in gesprek kom met ze daarover wordt gezegd: ‘Dit onderwerp houdt mij bezig en ik vind het prachtig dat Timothy daarover een film heeft gemaakt’, en ’je bent gewoon geïnteresseerd in wat er in jouw stad speelt. Tenminste ik wel. En als je er dan ook op school met elkaar over kunt praten is dat geweldig’.

Rikie van Blijswijk legt met De Leerschool contacten met nationale en internationale scholen die zich manifesteren in een onderscheidende onderwijspraktijk. In november 2011 bezocht ze Essential Schools in Boston.