Adora Svitak: Wat volwassenen van kinderen kunnen leren?

7 maart 2012

In het onderstaand filmpje zie je een TED-Talk-presentatie door het 12-jarige meisje Adora Svitak. Zij plaatst het woord ‘Kinderachtig’ in een volledig ander perspectief. De wereld heeft volgens haar kinderachtig-denken' nodig: gedurfde ideeën, wilde creativiteit en vooral optimisme. De 'grote dromen' van kinderen verdienen support te beginnen met de bereidwilligheid om zowel ván kinderen als met kinderen iets te leren. 



Een transcriptie van het eerste deel van haar TED-talk:

Ik wil beginnen met een vraag: Wanneer ben je voor de laatste keer kinderachtig genoemd? Kinderen zoals ik worden regelmatig kinderachtig genoemd. Elke keer als we irrationele wensen hebben, onverantwoordelijk gedrag vertonen, of andere tekenen vertonen van normale Amerikaanse burgers, worden we kinderachtig genoemd, en dat stoort me echt. Kijk maar eens naar deze gebeurtenissen: Imperialisme en kolonisatie,wereldoorlogen, George W. Bush. Vraag jezelf dan af: Wie is verantwoordelijk? Volwassenen.

En wat hebben kinderen gedaan? Wel, Anne Frank raakte miljoenen mensen met haar sterke verslag over de Holocaust, Ruby Bridges hielp om de rassenscheiding in de VS te stoppen, en, meer recentelijk, hielp Charlie Simpson om 120.000 Pond voor Haïti bij elkaar te krijgen op zijn kleine fiets. Deze voorbeelden bewijzen dus, dat leeftijd er niets mee te maken heeft. De karaktertrek die het woord kinderachtig beschrijft is zo vaak terug te zien in volwassenen dat we dit leeftijd-discriminerend woord moeten afschaffen als het gaat om gedrag te bekritiseren dat gerelateerd wordt aan onverantwoordelijkheid en irrationeel denken.

dat gerelateerd wordt aan onverantwoordelijkheid en irrationeel denken.

Dankuwel.

Maar wie kan zeggen dat bepaalde manieren van irrationeel denken niet precies is wat de wereld nodig heeft? Misschien had je ooit grote plannen, maar werd je weerhouden door de gedachte: Dat is onmogelijk of te duur of ik heb er geen voordeel bij. In goede of slechte tijden, kinderen worden niet weerhouden door gedachten waarom je iets niet zou doen. Kinderen kunnen inspirerende ambities hebben en hoopvolle gedachten, zoals mijn wens dat niemand meer honger heeft of de utopie dat alles gratis is. Hoevelen van jullie hebben nog steeds dat soort dromen en geloven in de mogelijkheden? Soms kunnen kennis van de geschiedenis en de mislukkingen van idealen in het veleden een last zijn omdat je weet dat als alles gratis was, de voedselvoorraden uitgeput zouden raken, en schaarste leidt tot chaos. Aan de andere kant, kunnen kinderen nog steeds dromen van perfectie. En dat is heel goed want om te bereiken dat iets werkelijk gebeurt,zul je er eerst over moet kunnen dromen.

 Adora Svitak is inmiddels 14 jaar en woont in Redmond, Washington State. Ze is dichter en schrijfster van 2 boeken: “Dancing Fingers” en“Flying Fingers”