In deze podcast vertelt Sandra van Kolfschoten over de plek van de kunst in onderwijs, werk en organisatie. ‘Niemand wil bij het Kennisteam Innovatie zeg ik altijd. Maar bij de Onderwijssmokkelaars daar wil je op z’n minst eens even een kijkje nemen.’
‘Daar waar de gezondheidsprogramma’s stoppen, daar pak ik het op.’ Onder de noemer voedseleducatie verleidt Esther Boukema kinderen een nieuwe, vaak onbekende wereld te betreden. De kunsten, de verbeelding, de pedagogische opdracht, alles doet mee.'
Weten volwassen wel dat er een hele online wereld is waarin jongeren kunst uitwisselen? Inge Spaander vertelt over deze (digitale) omgeving waarin leerlingen maken, elkaar opzoeken en inspireren. Wat betekent dat voor onderwijs, voor jou als leraar?
Zijn professionele onderwijs-dna bestaat uit drie strengen: de pedagogiek, de onderwijskunde en de organisatiekunde. ‘Maar wat ze verbindt,’ zegt Ton Bruining, die veel mensen alleen kennen van de KPC Groep, zijn toch de kunsten en het makerschap.'
Kunst = taal en rekenen. Dat was het werk waarmee Wolf Brinkman eerder al het onderwijs een beetje op zijn kop zette. Je hoort over zijn pedagogische drijfveren en over zijn ‘dwarse’ denken. ‘Dwars, hoezo dwars? Mijn uitgangspunt is altijd de dialoog.’
In deze aflevering gaat Jan Jaap Hubeek in gesprek met Wouter Modderkolk, docent economie op de Stichtse Vrije School in Zeist, én met een van zijn leerlingen.
Aanleiding is een essayopdracht: bij het nakijken vermoedde Wouter dat een deel van de tekst met hulp van ChatGPT was geschreven. Hoe ga je daar als docent mee om? En wat betekent dat voor de relatie tussen leerling en leraar?
Wouter en zijn leerling verkennen in deze aflevering samen hun houding ten opzichte van AI in de klas. Want: is het eigenlijk erg om ChatGPT te gebruiken? Of is het veel belangrijker welk gesprek je daarover voert — met elkaar, als leraren en leerlingen die samen zoeken naar wat leren vandaag betekent?
Let op: om privacyredenen is de naam van de leerling vervangen door een discreet piepje.
Wat leert een negen meter hoog beeld ons over mens-zijn in tijden van AI?
In deze aflevering reizen Wouter Modderkolk en Jan Jaap Hubeek af naar Dornach, Zwitserland, om in het Goetheanum in gesprek te gaan met Johannes Kronenberg. Aanleiding voor dit bezoek is het bezichtigen van De Mensheidsrepresentant, een imposant houten beeld van negen meter hoog, dat in het hart van het Goetheanum staat. Het toont een mens die niet wegvlucht naar het licht of ten onder gaat in het duister, maar in het midden blijft staan — tussen de polariteiten van Lucifer en Ahriman, tussen verleiding en verstarring, tussen idealisme en technologie.
In tijden van kunstmatige intelligentie wordt dat midden opnieuw op scherp gesteld. In het onderwijs merken we hoe AI niet alleen ons handelen, maar ook ons mensbeeld bevraagt. Wat vraagt deze ontwikkeling van ons? En wat kunnen we leren van het beeld in het Goetheanum, van de antroposofische visie op menswording en geestelijke autonomie?
Johannes Kronenberg, werkzaam aan het Goetheanum als wetenschappelijk medewerker Duurzame Ontwikkeling, helpt ons deze vragen te verkennen.
In deze aflevering is Rianne van den Berghe te gast.
Rianne is associate lector bij Hogeschool IPABO, Marnix Academie en Hogeschool de Kempel waar ze de kenniskring Onderwijs en (leer)technologie leidt.
Rianne doet al jaren onderzoek naar (sociale) robots in het onderwijs. Ze begon tijdens haar promotieonderzoek aan de Universiteit Utrecht en zette haar werk voort als postdoc aan Hogeschool Windesheim. Tegenwoordig is ze associate lector en leidt ze de kenniskring Onderwijs en (leer)technologie.
Een rol die ze met veel nieuwsgierigheid vervult, want: hoe zorg je ervoor dat technologie écht iets toevoegt aan het onderwijs? En hoe maak je daarbij de juiste afwegingen?
In deze podcast verkennen we de belofte én de grenzen van technologie in de klas.
Link Master Onderwijs en Technologie: https://www.masteronderwijsentechnologie.nl/
Een bezield gesprek met Mathijs van Alstein over het wezen van techniek, het pedagogisch appel, en de kruispunten tussen Heidegger, Steiner en Kurzweil.
In deze aflevering gaan Wouter Modderkolk en Jan Jaap Hubeek in gesprek met Mathijs van Alstein, priester binnen de Christengemeenschap en filosoof, die promoveerde op het werk van Martin Heidegger. Vanuit zijn proefschrift ‘Luisteren naar het zijn’ neemt hij ons mee in een diepgaand gesprek over de vraag wat het betekent om mens te zijn in een tijdperk van kunstmatige intelligentie. Zijn wij machines, algoritmisch gestuurd en gevormd? Of zijn wij bezielde wezens, opgenomen in een groter kosmisch verhaal?
Van Alstein weeft in het gesprek de denklijnen van Heidegger, Rudolf Steiner en Ray Kurzweil door elkaar: van het ‘gestel’ en het wezen van techniek, via de antroposofie en het vrije schoolonderwijs, naar Kurzweils visioen van een nabije toekomst waarin de menselijke intelligentie overvleugeld wordt door een post-biologische orde. Maar is die intelligentie wel zo artificieel? Of toont AI ons juist dat intelligentie altijd al aanwezig was in de wereld — van zonnestraal tot regenbui?
Een filosofisch en spiritueel geladen gesprek over de toekomst van mens en opvoeding, over vrijheid en incarnatie, en over de vraag welk mensbeeld aan ons onderwijs ten grondslag ligt. Een aflevering die vraagt om stil te staan, te luisteren en je opnieuw te verhouden tot het zijn.
