Margot van Rijn

Mijn naam is Margot van Rijn. Orthopedagoog, moeder, rouw- en verliesbegeleider en weduwe. Vanuit al deze 'rollen' draag ik graag bij aan hetkind.

In 2011 stierf mijn man plotseling. Onze kinderen waren 2 en 4 jaar oud. De weg door het land van rouw bleek een barre tocht. Ik heb vastgezeten in de modder, geschreeuwd in de leegte en licht gezocht in het donker. Vallen en opstaan. Steeds weer. Inmiddels heb ik het leven weer lief. En heb ik mijn verlieservaring zelfs omgezet in iets moois. Ik ben rouw- en verliesbegeleider geworden. Ik heb de diepe overtuiging dat verlies gedeeld mag worden. Dat het er mag zijn. Dat we onze kinderen hierin voor mogen gaan. Opdat zij leren dat ook hun verdriet er mag zijn. In het onderwijs is hierin wat mij betreft nog veel eer te behalen. Rouw en verlies is voor leerkrachten soms nog een moeilijk onderwerp. Soms door onwetendheid, soms doordat het hen met eigen verlies en rouw confronteert. Praten over de dood, ruimte maken voor verdriet, begrip creëren voor rouw. Ik ben er van overtuigd dat hier aandacht voor moet zijn. Ook in het onderwijs. Als onderdeel van het leven. Vanuit mijn ervaring én kennis draag ik daar graag aan bij.