82 al eens hadden nagedacht over toetsing. Want je kunt iets wel innovatief opzetten, maar als je ouderwets toetst, zullen studenten ook ouderwets gedrag vertonen. De toetsing is immers het beloningssysteem in je onderwijs. Begin 2021 belde Sabine Severiens op of ik het toetsbeleid voor de EMPO zou willen opschrijven. Ik werd bovendien ook medeverantwoordelijk voor de onderzoekslijn.’ ‘Ik werk officieel helemaal niet voor NIVOZ, maar het voelt toch wel een beetje als mijn organisatie. Ik heb met iedereen een fijne klik. De pedagogische visie vind ik prettig en ik leer er veel van. Ik vond die uitspraak van Luc Stevens op zijn onderwijsavond bijvoorbeeld inspirerend: ‘hoe kan een kind nou zwak zijn in zijn eigen ontwikkeling?’. Dat is echt een andere manier van kijken dan wat ik vanuit de psychologie heb meegekregen. Ik werd me er bij NIVOZ steeds meer van bewust dat ik lang in het rendementsdenken heb gezeten. Waar ik de toetsing in het hoger onderwijs eerst niet perfect vond, maar wel het beste wat we hebben, vind ik het nu echt niet oké.’ ‘Het systeem dat we nu voor de EMPO hebben, past goed bij NIVOZ en bij mijn visie: we geven geen cijfers, maar alleen feedback gedurende het jaar. Aan het eind beslissen we of je de studiepunten krijgt, waarbij je ook beloond wordt voor de groei die je doormaakt. Ik heb voor de EMPO het toetsbeleid opgezet, maar mijn ideaalbeeld is dat we dit straks met z’n allen dragen en dat ik het los kan laten. Toetsing en onderwijs zijn ten onrechte gescheiden geraakt.’ ‘Ik woon al 18 jaar in Rotterdam. Ik heb een tijdje vlak naast de universiteit gewoond, waar je de skyline van de stad zag. Dat was mijn favoriete uitzicht. Nu woon ik langs de Rotte, een wielrengebied. Met Nickel (van der Vorm, red.) heb ik ook al eens gewielrend, terwijl hij onderweg de NIVOZ-geschiedenis uiteenzette. Mijn vriendin geeft les in Rotterdam Zuid. Het is pittiger lesgeven dan op een gemiddelde basisschool, omdat er zoveel gebeurt. Je hebt overzicht nodig en moet constant reflecteren. De nadruk op het pedagogische is altijd cruciaal, maar in die context nog belangrijker.’ ◉ Sarina Hoogendam stapte rond 2008 in het eerste NIVOZ-traject Pedagogische Tact. Ze voelde zich direct gezien én gesterkt. Het voorbije decennia bleef ze onderwijsavonden bezoeken, droeg ze het pedagogisch gedachtengoed uit en schreef ze over haar praktijk. Sarina Hoogendam Partner in alles ‘NIVOZ is mijn tweede familie’ ‘De documentaire van de Japanse meester Kanamori (Children full of life) zag ik op een moment in mijn carrière dat ik helemaal vast was gelopen in het onderwijs. Ik had alsmaar het gevoel dat ik het goede deed voor de kinderen, maar niet voor het systeem, en daar
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=