52 Het jonge kind Helma Brouwers schoof aan in het gesprek over achterstanden als het gaat om een al te cognitieve, smalle kijk op onderwijs. Zij focuste daarbij vooral op jonge kinderen: ‘We moeten er voor waken jonge kinderen het denken niet uit handen te nemen, bijvoorbeeld door hun tijd te verdoen met het bijbrengen van betekenisloze, schoolse kennis. Want dan brengen we onherstelbare schade aan; we geven hen de boodschap dat hun ervaringen, hun ontdekkingen en hun vragen er niet toe doen. We bombarderen hen met antwoorden waar nog geen vraag over gesteld werd. Dat maakt hen murw ‘(uit: ‘We moeten waken jonge kinderen het denken uit handen te nemen’). Het jonge kind en zijn/haar leren is ook wat kleuterleerkracht Hanneke Saaltink bezighoudt. Ze schreef over het verschil in leren tussen kinderen en volwassenen: ’Leren’ betekent voor jonge kinderen niet iets nieuws weten of kunnen. Het gaat niet om het verwerven van kennis en vaardigheden; het leren van jonge kinderen draait veel meer om het deelnemen aan een (culturele) activiteit. Terwijl het volwassen leren individueel is, draait het leren van kinderen om het (kunnen) participeren in de groep.’ (uit: ‘Waarvoor gaan kleuters naar school?’). Kernartikelen Het voorbije jaar is er per dag ongeveer duizend keer op een artikel geklikt. En als we de statistieken volgen, komen daar opnieuw de artikelen uit de pedagogische canon bovenuit. Luc Stevens en de zelfdeterminatietheorie van Ryan en Deci, maar ook de tekstbijdragen rondom overleden pedagogen/psychologen zoals Lev Vygotsky, Maria Montessori, Rudolf Steiner en Hannah Ahrendt worden nog steeds heel frequent online bekeken. In onze top 10 staat ook het kernachtige artikel van Gert Biesta over de drie doeldomeinen van onderwijs (kwalificatie, socialisatie en subjectivering), dat alweer dateert uit 2014. Dat er behoefte is aan een praktische vertaling van het werk van Biesta, merkten we ook in de aandacht voor het boek ‘Wereldgericht onderwijzen – Biesta in de praktijk’.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=