25 die de pedagogiek en de relatie tussen opvoeder en kind niet goed past. Inspiratie puttend uit een voorhoede van de (bèta) wetenschappen, realiseert hij zich dat meer nadruk moet worden gelegd op complexiteit, netwerken en patronen; dat ‘alles met alles te maken heeft’ en ‘dat alles ertoe doet’. Ook, of juist, in het klaslokaal. Na zijn emeritaat als hoogleraar aan de Universiteit Utrecht richt Luc Stevens stichting NIVOZ op. De oorspronkelijke drijfveer van NIVOZ ligt bij de ontwikkelingsbehoeften van ieder kind en de consequenties daarvan voor het onderwijs. Met andere woorden: hoe komt de ontwikkeling van ieder kind het beste tot zijn recht? Al snel komt daarin de pedagogische relatie tussen leerling en leraar centraal te staan. De frase ‘Zonder relatie geen prestatie’ krijgt vleugels. En zo schuift ook de aandacht van het NIVOZ-werk op van kind naar leraar: de leraar zelf als belangrijkste (f)actor in de kwaliteit van onderwijs. Stichting NIVOZ – dat ook een ANBI-status verkreeg – doet aanvankelijk vooral wetenschappelijk onderzoek, in de lijn van het schoolethos-project uit Zin in leren (2004). De wetenschappelijke onderbouwing is voor een aanzienlijk deel (ontwikkelings-)psychologisch van aard: motivatietheorie, hechtingstheorie, de psychologische basisbehoeften uit de Self Determination Theory (SDT), die pedagogisch geoperationaliseerd worden. Ook in het bredere wetenschappelijke veld (bijvoorbeeld neurobiologen/filosofen Varela en Maturana) vindt NIVOZ inspiratiebronnen. NIVOZ organiseert zowel inhoudelijke onderwijsconferenties als de eerste NIVOZ-lezing, waarin een eminente persoon die zijn sporen verdiend heeft in een vakgebied buiten
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=