3 Er zijn kinderen Er zijn kinderen die je kunt lezen als een boek. Er zijn kinderen die met geen pen te beschrijven zijn. Er zijn kinderen die altijd iets anders doen dan wat je van hen vraagt. Deze kinderen zitten achterstevoren, juist op het moment dat jij vooruit wil. Er zijn kinderen die precies doen wat je vraagt. Deze kinderen zijn pas tevreden als jij tevreden bent. Er zijn kinderen die graag met potlood schrijven om alles uit te kunnen gummen. Zij beginnen, gummen uit, beginnen opnieuw, steeds opnieuw. Er zijn kinderen die te hard willen. Ze zijn altijd twee stappen voor op de rest, vallen met de deur in huis, schaven hun knieën en hebben geen geduld. Er zijn kinderen die wat achterblijven op de rest. Zij dralen door het leven, dromen vaak, ook overdag. Zij hebben vaak een extra hand nodig om ze op weg te helpen. Er zijn kinderen die overal vraagtekens bij zetten. Ze vinden het leuk om twijfel te zaaien, om daarmee nieuwe vragen te kunnen oogsten. Er zijn kinderen die voortdurend moeten laten horen dat ze er zijn. Woorden zijn voor hen een anker. Zonder de taal zouden ze zomaar af kunnen drijven van hun veilige haven. Er zijn kinderen die liever zwijgen. Soms maken deze kinderen de mooiste tekeningen, waarmee ze meer vertellen dan wat ze ooit in woorden zouden kunnen. Er zijn kinderen die altijd alles kwijt zijn. Hun werkjes, hun jas, hun geleerde woordjes. Zij hebben gaten in jaszakken, in hun handen en in hun geheugen. →
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=