26 het onderwijs zijn licht laat schijnen over de staat van de samenleving en de mogelijke rol van het onderwijs daarin. Herman Wijffels trapt in 2006 af. Hans Adriaansens, Tex Gunning, Mart de Kruif en Freek de Jonge zouden later volgen. 2008-2013 In de periode tot 2013 is NIVOZ voor de buitenwacht misschien het best samen te vatten als ‘het instituut van Pedagogische Tact’, en voor anderen als ‘de organisatie achter de website hetkind’. Waar Pedagogische Tact een handelingsperspectief biedt voor leraren en schoolleiders om te werken aan de kwaliteit van interactie tussen leerling en leraar, vormen de ‘zeven uit de praktijk gedestilleerde uitgangspunten van goed onderwijs’ een krachtig fundament en structuur om ‘platform hetkind’ op te bouwen. De Ten Common principles van de Essential Schools in de Verenigde Staten zijn daarbij helpend. Maar er zijn meer inspiratiebronnen: presencing, SDT, ervaringsgericht onderwijs (Marcel van Herpen als stuwkracht, het magazine Egoscoop vanuit het Ervaringsgericht Onderwijs), TED-talks als van Ken Robinson, de komst van Toshiro Kanamori in 2012 (de Japanse leraar uit Children full of life). De trajecten Pedagogische Tact en Pedagogisch Leiderschap worden ermee opgetuigd. Theorie U van Otto Scharmer biedt een veranderingsmodel, congruent met de uitgangspunten van NIVOZ, net als Max van Manens begrip van pedagogische tact. Ook noties uit de NIVOZ-boekenreeks – zoals De gemotiveerde leerling (2010) en de attributie- en mindset-theorie – worden gemeengoed in trajecten. De NIVOZ-lezing wordt overvleugeld door steeds drukker bezochte en frequent georganiseerde NIVOZ-Onderwijsavonden. Hetkind neemt als platform – qua bezoekersaantallen en qua geschreven blogs – een vlucht.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=