26 Met Bart van Rosmalen – lector Kunst en professionalisering bij de HKU – trekt NIVOZ op ‘muzische wijze’ op. Een eerste kennismaking op het symposium Wijsheid in een regeltijd leidde tot wederzijdse interesse, een wederkerige dialoog en onvermoede ontwikkelingen. Over en weer. Bart van Rosmalen Partner in een muzische dialoog ‘Ik denk dat Gert Biesta bij uitstek de vertolker is van onze verbinding’ ‘Jullie organiseerden dat symposium over praktische wijsheid, onder meer met Paul van Tongeren. En wij, Bart en Anouk, waren op die dinsdag altijd op het landgoed, als artists in residence van De Baak. We speelden vaak terug, zoals we dat noemen. Dan maakten wij overdag nieuw werk en dan vielen we trainingen binnen en begonnen we op te treden. Nu zagen we dat NIVOZ op de lijst stond, dus hebben we voorgesteld om jullie – omdat wij er toch zouden zijn – als het ware onszelf cadeau te doen. In de zin van: mogen we iets terugmaken?’ ‘Voor mij kwam NIVOZ die middag voor het eerst echt in beeld. En al snel bleek dat er een klik was, over en weer, een herkenning. Dus waar wij over spreken – ons hele lectoraat maar zeker het artistieke deel – resoneert met de opdracht zoals jullie die stellen rondom de pedagogiek. En dat smaakte naar meer. Ik raakte geïnteresseerd in de mensen, in wie jullie waren, in wat je deed en waar je mee bezig bent. De tweede stap was dat jij (Rob van der Poel, red.) me vroeg voor een podcast over kunst en pedagogiek. En een maand later nodigden wij (dat wil zeggen de mensen in de HKU-werkplaats Grensgangers tijdens het festival Musework) weer Rob Martens uit, jullie toenmalig wetenschappelijk directeur.’ ‘Als het gaat om een relatie opbouwen, dan waren dat alle drie heel betekenisvolle stappen. Ze muntten uit door wederkerigheid. Kijk maar, wij waren niet ingehuurd bij dat symposium, maar we stapten zelf in. Van de podcast herinner ik me dat het een tweegesprek was, geen interview. We brachten over en weer allerlei dingen in waarover we aan het nadenken waren. Dat was in de avond met Rob Martens precies hetzelfde. Hij interviewde mij over mijn boek, mijn proefschrift Muzische professionalisering, waarna ik hem bevroeg over zijn boek, We moeten spelen. Zo ontstaat eigenlijk een duurzaam gesprek. ‘ ‘Bij samenwerking worden vaak tevoren afspraken gemaakt. Die hebben dan vaak een transactioneel karakter, het karakter van halen en brengen. Alsof het een economisch goed is: je verkoopt iets en je krijgt iets van de ander terug. Dat is de deal. Maar een duurzaam gesprek, dat maak je samen. Dat is wat ontstaat. De gedachtenstroom en de inhoudelijke verdieping, daar ben je samen eigenaar van. Dat is geen deal, maar dat is wel een krachtige verbin-
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzMjc=