NIVOZ Jaarverslag 2020

49 ‘Was er een crisis nodig om dit te gaan zien?’ John Huiskens Gelukkig nieuwjaar! De beste wensen! Op 6 januari 2020 waren we er weer: meer dan 800 kinderen, honderden ouders en natuurlijk mijn honderd collega’s, die samen Onze Wereld zijn in kleurrijk Transvaal in Den Haag. Vol vertrouwen gaan we het nieuwe jaar tegemoet. Koffie en oliebollen in ons WereldTheater. Dit jaar gaat het gebeuren: negen nieuwe lokalen erbij, na tien jaar voorbereidingen. Maar dan wordt alles anders: vanaf 16 maart komen we niet meer samen. Ineens kennen we de essentiële beroepen: artsen en verpleegkundigen, politie en brandweer, maar ook de chauffeurs, de vakkenvullers, de fabrieksmedewerkers, de loodgieters, elektriciens, vuilnismannen, maaltijd- bezorgers… Veel mensen zitten thuis. Het ongelo- felijke is gebeurd: alle kinderen van Nederland zitten binnen. Ze moeten ‘online’! Op school maken we ‘tasjes’ klaar en lenen we meer dan 200 laptops uit aan gezinnen, waar afstandsonder- wijs anders niet mogelijk is. De gemeenschap die we zijn als school blijkt bestand tegen een stootje. We blijven de gemeenschap waarin we aandacht hebben voor elkaar, de helpende hand willen toesteken, begrip hebben voor belemmerende omstan- digheden en weten dat niet alles kan wat we willen. Die gemeenschap blijkt waardevoller dan ooit. Het is het vangnet. School is een belangrijk onderdeel, maar vlak de waarde van het gezin, de familie, niet uit en ook de buren zijn van belang. Het leven leer je thuis; aan de keukentafel. Daar vindt de overdracht van waarden en normen plaats en word je gevormd. Anderen vullen aan, laten je groeien, bieden je nieuwe inzichten, maken je aan het twijfelen, helpen je denken en eigen keuzes te maken. De verschillen aan de keukentafels zijn extreem. Was er een crisis nodig om dat te gaan zien? Zijn die verschillen over- brugbaar? Moeten we dat willen? Als kansengelijkheid betekent dat er meer kinderen naar de havo moeten, slaan we de plank mis. Want fietsenma- kers, trambestuurders, stratenmakers, schilders, ambulancepersoneel, leerkrachten, wijkverpleegkundigen, bouwvakkers zijn essentieel. Daarvoor is havo niet de juiste vooropleiding. We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. Geloof in diversiteit! Hoe homogener de groep, hoe gevoe- liger voor tegen- slagen binnen de gemeenschap. De aanpak van kansenonge- lijkheid is meer