Nivoz Jaarverslag 2019

17 Veel vragen, geen antwoorden • • • Zittend achter mijn com­ puter kom ik even tot niks. Ik voel me door de hele situa­ tie rondom het coronavirus behoorlijk ontregeld: een baby op komst, twee kinderen die mijn volle aandacht vragen (maar niet altijd krijgen) en werk dat ik maar ten dele afkrijg. Dat maakt me bij vla­ gen verdrietig en bang. Er zijn zoveel mooie dingen die ik dit jaar bij het NIVOZ heb meegemaakt en het lukt me nu niet om iets op papier te krij­ gen. Ineens kwam ik deze pas­ sage weer tegen uit het werk van Joop Berding. Ik heb zijn boek Over geduld en ongeduld in onderwijs en opvoeding nog niet gelezen, maar deze tekst ging een tijdje geleden ergens rond en die heb ik toen op mijn bureaublad gezet, omdat ik hem zo mooi vond. De passage verwoordt precies hoe ik me nu voel: veel vragen en geen antwoorden. In het duister tasten. En dat proberen uit te houden. ‘heb maar geduld met al het onopgeloste in je hart en probeer van de vragen zelf te houden als gesloten kamers en als boeken die in een hele vreemde taal geschreven zijn zoek nu maar niet naar de antwoorden die een ander je niet kan geven het gaat erom, alles te leven leef nu maar die vragen misschien leef je dan langzaammaar zeker zonder het te merken op een dag het antwoord in’ Het niet-weten en het vragen passen bovendien als thema bij een aantal activiteiten die het afgelopen jaar de revue zijn gepasseerd: het symposium over praktische wijsheid, het onderzoek van promovenda Lisette Bastiaansen over aan­ dachtige betrokkenheid bin­ nen de pedagogische relatie, de deelname van collega Rob van der Poel aan een module bij ArtEZ naar de betekenis van het niets (ex-Nihilo) en onlangs natuurlijk de boekpresentatie van Joop Berding. Ook in het traject Pedagogische Tact heb ik ervaren dat het niet gaat om antwoorden, maar om het leren omgaan met je eigen vra­ gen en die van de ander. Maar bovenal raakt het aan het jaarthema van (de pedagogiek van) de hoop. De hoop dat we onze vragen uithouden en allemaal op een dag ons eigen antwoord in zullen leven. De tekst is gebaseerd op een passage uit een van de Brie- ven aan een jonge dichter van Rainer Maria Rilke, die Hester IJsseling thuis op het prikbord hing als hart onder de riem voor haar zoekende tieners. Uit: Opvoeding en onderwijs tussen geduld en ongeduld van Joop Berding • • • Eveline Oostdijk