Wethouder Oss: 'Geen pakkertje op het plein? Waak voor het rubbertegel-syndroom!'

23 februari 2014

René Peters, wethouder onderwijs in Oss, verwonderde zich recent over het nieuwsbericht dat een school in Bodegraven het pleinspel ‘pakkertje’ verboden had. Te fysiek, te ruw, te onveilig, had de school besloten, mede op basis van een peiling onder leerlingen. ‘Een klassiek gevalletje "rubbertegel-syndroom"?’, vraagt Peters zich af. ‘Of is het erger en accepteren we helemaal geen fysiek gedrag meer van onze kinderen?’ Lees zijn blog.

‘Pakkertje’ is voortaan verboden op het schoolplein. Het is namelijk ruw en soms vallen er kinderen. Tot die conclusie komt men op een school in Bodegraven. ”Bij pakkertje achtervolgen kinderen elkaar tot een van hen kan worden vastgegrepen. Dat is heel fysiek. Daar komt vaak ruzie van.” Hebben we hier te maken met een klassiek gevalletje ‘rubbertegel-syndroom’? Of is het nog erger en accepteren we langzaam helemaal geen fysiek gedrag meer van onze kinderen.

Juf Eveline is heel blij met de maatregel. “Het is nu heel overzichtelijk op het schoolplein. En bovendien is het veel rustiger.” Dat geloof ik best. Geef me vijf minuten en ik verzin nog tien maatregelen die de rust en het overzicht op een schoolplein vergroten. Maar is dat het doel van een pauze? Is het niet de bedoeling dat kinderen die de rest van de dag stil moeten zitten even lekker kunnen uitrazen? En leren kinderen (vooral jongens) door het opzoeken van grenzen en het aangaan van conflicten geen vaardigheden die ze later goed kunnen gebruiken?

Accepteren we eigenlijk nog natuurlijk gedrag van kleine jongens? Stoeien mag natuurlijk niet. Net als pakkertje en ‘paard en ruiter’. En voor een partijtje voetbal in de pauze moet je je God betere het inschrijven bij de dienstdoende moeder. Vol is vol. Want teveel spelers op het veld is niet overzichtelijk. En tijdens het spelen let een volwassene streng op dat het wel eerlijk gaat. En dat er wel voldoende wordt overgespeeld. Als ik dertig jaar later geboren was dan had ik op school een moeilijke tijd gehad vrees ik.

Laat die kinderen spelen en af en toe flink vallen alsjeblieft. Geen rubbertegel-syndroom. Vallen en opstaan hoort erbij. En geef kleine jongens de ruimte om hun energie kwijt te kunnen, hun grenzen te verkennen en af en toe hun hoofd te stoten. Niet alles hoeft gereguleerd te worden. En ook conflicten aangaan en leren op te lossen hoort bij het leven. Geen ‘pakkertje’ meer. What’s next?

Lees vooral ook de reacties, die verschenen op René Peters' blogpost: een zeldzaam hoffelijke discussie, die de standpunten van de school en van de blogger verduidelijkt en verdiept.

René Peters (CDA) is wethouder sociale zaken, jeugd, onderwijs en integratie in Oss. Vorige maand werd hij verkozen tot de Meest Invloedrijke Persoon bij de Lokale Overheid 2013 door de website gemeente.nu. Peters blogt twee keer per week. Dat onderwijs vaak het thema van zijn beschouwingen vormt, is niet toevallig: behalve dat onderwijs in zijn portefeuille zit, is René voormalig leerkracht. Eerder publiceerde hetkind dit verhaal van hem.